Een blijvende toevlucht

Heere! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.
Psalm 90: 1

Op Oudejaarsavond kijken wij terug. Op alles wat er in ons  persoonlijke leven is gebeurd. En laten we daarbij beseffen dat we weer een jaar dichter bij de dood zijn. Iedere dag sterven we een beetje. Elke dag is onherroepelijk voorbij. Dat ligt in de dood. Dat wacht op het oordeel.

En hoe vergaat het u nu als u terugkijkt? Er waren hoogtepunten en dieptepunten. Hoogtepunten brengen vaak een gevoel van voldoening met zich mee. Dieptepunten kunnen ons tot somberheid brengen. Maar zowel bij hoogtepunten als bij dieptepunten hebben wij licht van Boven nodig. Het licht van de Heere, om te zien wie Hij voor ons is geweest.

Het gaat in deze psalm vooral over Gods genade. Over de geborgenheid die er bij God is. En Mozes begint te belijden Wie God is. ‘Heere… Gij…! Zo begint hij zijn gebed. Hij begint met de belijdenis dat God een Toevlucht is. En daarmee wijst hij de werkzaamheid van het geloof aan. Geloven is niet anders dan toevluchtnemen. En nu is er zeker wel een onderscheid tussen een zwak geloof en een sterk geloof. Maar ook dat sterke geloof moet steeds weer toevluchtnemen. Ook Mozes, de man Gods. Hij was één van de allerheiligsten en allergrootsten in het Koninkrijk Gods. Maar hij belijdt hier Wie God voor hem is: een Toevlucht. Dat leert God de Zijnen. En wij moeten het ook leren. Hij spreekt God aan met ‘Adonai’, Heere. Die Naam wijst naar Gods almacht. Hij is de Heerser Die alle dingen gemaakt heeft en er ook over regeert. De Catechismus zegt in zondag 10: Dat alle dingen niet bij geval, maar van Zijn Vaderlijke hand ons toekomen. Zo hebben we al vaak het beleden. Maar beleven we het ook zo?

Eén van onze oudvaders zegt, dat als het over de voorzienigheid gaat, er heel wat atheïsme is. En dat niet alleen onder de onbekeerden, maar ook onder hen die genade kennen. Zien we echt overal Gods hand in? Zien we Zijn Vaderlijke hand? Ja, we leren zulke dingen weleens uit het hoofd en we horen erover preken. Maar als je toch eens werkelijk ervaart dat de Heere in de hemel om Christus wil jou God en jouw Vader is. En dat jij Zijn kind bent? En je mag geloven dat Hij alle dingen bestuurt, met grote wijsheid. Niet alleen gezondheid, maar ook ziekte. Niet alleen voorspoed, maar ook tegenspoed.

Nee, daarmee zijn niet alle vragen opgelost. Het kan juist nieuwe vragen oproepen. Vragen die als een vuur in je binnenste kunnen branden. Waarom? Waarom zo? Waarom ik? Job en Asaf zijn klassieke voorbeelden van Gods kinderen die het moeilijk hebben met de Godsregering.

Maar voor het geloof bevat het zo’n geweldige troost. Dat dit leven met alle moeite en verdriet niet buiten God omgaat. Dat niet het willekeurige toeval regeert. Dat niet de wrede mens regeert.
Maar een liefhebbende Vader in de hemel. Mozes heft zijn hart en oog op tot de Heere. Hij ziet op naar Hem die in de hemel woont en troont. En hij ziet een Vaderlijke hand.

En nu heeft Mozes deze psalm niet alleen voor zichzelf geschreven en niet alleen voor Israël, maar ook voor ons. Heere! Gij zijt ons geweest… Hij zegt niet: Gij zijt mij geweest… Maar: Gij zijt óns geweest een Toevlucht, van geslacht tot geslacht. Voor óns Voor heel dat volk. En zo is Hij nog een Toevlucht. Ook voor ons. Want wat staat er in de tekst? Van geslacht tot geslacht! Niet alleen voor het voorgeslacht, maar ook voor het nageslacht.

Als je door het geloof daar eens oog voor mag krijgen, wat geeft dat dan ook voor het nieuwe jaar rust en vertrouwen. Je kunt er zo tegenop zien. Wat zal 2024 ons gaan brengen? Zal die ernstige ziekte terugkomen? Zal dit jaar het laatste zijn van mijn oude moeder? Hoe zal het gaan met de kinderen? Wat zullen we met hen gaan meemaken? Hoe zal het gaan in het bedrijf? Zal ik mijn werk kunnen behouden? En dan alle onrust in de wereld. En als de secularisatie zo doorgaat, wat blijft er dan van het geloof in mijn nageslacht over? Vragen die met tientallen te vermenigvuldigen zijn.

En dan heb ik de belangrijkste vraag voor iedereen persoonlijk nog niet eens gesteld. Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God? Kan ik God ontmoeten als 2024 mijn sterfjaar wordt?

Het kan alleen als de Heere uw Toevlucht is geworden. Als u met uw zonden en ellenden tot Hem u ter genezing leerde wenden. Als u met al uw vragen en onoplosbare problemen bij Hem mag schuilen en leert leven bij en uit de belofte: Heere! Gij zijt ons geweest een toevlucht van geslacht tot geslacht.

Wie tot Hem vlucht zal bemerken dat de Heere is, zoals Hij hier zegt dat Hij is. Hij is echt nabij de ziel die tot Hem zucht. Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht. Dan mag er wel eens vertrouwen in God en overgave aan God zijn. Door het geloof mag het vermoeide en beladen hart rusten bij Hem in Wie God een Toevlucht is en die het kan zeggen: Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. Ik wens u
die rust voor 2024 van harte toe.
Ds. M.A. Kempeneers

Geplaatst in Meditaties.